Geen zin

Vanochtend startte 1 van mijn huisgenoten met de zin ‘Ik heb geen zin’. Direct daarna denderde in mijn hoofd de zin die mijn vader altijd uitsprak namelijk: ‘Dan maak je maar zin!!!’. Dit keer beet ik op het puntje van mijn tong en sprak de aanvullende zin niet uit. Eigenlijk schrok ik van mijn bijna-actie. Reflecterend hierop bedacht ik me dat ik best vaak dingen doe tegen mijn zin. En dat ik – als ik de uitspraak hoor bij mijn kinderen – net zo vaak e zin van mijn vader uitspreek. Zonder überhaupt maar te onderzoeken waarom zij geen zin hebben. Nu zijn dat pubers en is “geen-zin” hebben een tijdelijke karaktertrek.

‘Dan maak je maar zin’ heb ik tot een kunst verheven. Doen wat nodig is om mijn verantwoordelijkheid te nemen heeft mij veel gebracht. Tot zover kan ik mijn vader alleen maar bedanken dat hij mij heeft leren doorzetten. Uit ervaring weet ik hoe gaaf het, is als het (toch) lukt! Echter de vraag is of dit niet anders, effectiever en in ieder geval leuker kan.

Zinvolle pijlers

Wie kent in organisaties niet de harde werkers die kostte wat kost doorgaan. Werk van anderen overnemen als anderen om welke reden dan ook de verantwoordelijkheid niet kunnen nemen. Medewerkers die geen tijd nemen om te reflecteren, die misschien beperkt zelfonderzoek doen. Medewerkers die niet per se zin hebben in een opleiding of training. Medewerkers die gewoon lekker willen kunnen werken. Medewerkers die gewoon graag onderdeel van jouw team zijn en die het geweldig vinden als er samen mooie resultaten worden bereikt. Dit zijn ook vaak de medewerkers die weten wat er echt nodig is om te versnellen of die direct zien welke ‘nieuwe’ ontwikkelingen helpen in het proces of welke vernieuwingen absoluut niet gaan werken. Het zijn ook vaak de collega’s die vernieuwingen aanhoren, meebewegen en ondertussen blijven doen wat nodig is om, volgens hen, succes vol te zijn en te blijven.

En heel eerlijk, in praktijk wordt hun aanpak vaak beloond. Veel leiders hebben namelijk goede ideeën, zetten deze enthousiast in én vergeten vervolgens om de achtergrond en de weg daarnaar toe te borgen bij deze belangrijke pijlers van de organisatie. Met deze zinvolle pijlers sparren of het team nog op het juiste spoor is, of dat er vernieuwing nodig is, wordt vaak vergeten in het implementatieproces.

Zonder vertraging geen versnelling!

Leiders presenteren vaak plannen met een uitzicht op de beroemde stip aan de horizon. De weg daarnaar toe is in veel gevallen niet concreet geformuleerd. Verandering en vernieuwing wordt met veel tamtam gepresenteerd. Vernieuwing wordt niet zo snel omarmd door dit deel van het team want dit vraagt ook vertraging en reflectie. Reflectie op bestaand gedrag om te bepalen wat anders moet of kan.

Nu is gedrag aanpassen hartstikke lastig en als het druk is maak je je daar als “zinvolle pijler” vooral liever geen tijd voor. Zij hebben wel iets anders te doen. Dus leiders mocht je horen dat medewerkers geen zin hebben. Ga dan vooral niet pamperen , zeg ook niet “Dan maak je maar zin”, maar ga het goede gesprek echt aan.  Dan komt de versnelling in zicht.

Mijn collega Susan en ik denken graag mee met pragmatische en effectieve plannen en ondersteunen helemaal graag bij de implementatie ervan!

Madeleine Blok
Susan Reiner

Ontspannen Ondernemen
Ontspannen Leidinggeven